Poirot w nowym wydaniu

Agatha Christie odeszła od nas niestety już wiele lat temu, ale jej twórczość pozostanie z nami na zawsze. Boli tylko, że nie będziemy mieli już nigdy szans przeczytać nowych przygód najwspanialszego z wykreowanych przez nią bohaterów, czyli detektywa Poirot. Czy jednak na pewno? Spadkobiercy słynnej autorki, matki kryminałów, postanowili umożliwić innym autorom kontynuowanie dzieła słynnej pisarki, ale oczywiście zastrzegli sobie prawo do wyboru pisarza, który podejmie się tego dzieła. Wybierali długo, ponieważ pierwsza książka będąca kontynuacją całego starego cyklu pojawiła się dopiero teraz. Jej autorką jest Sophie Hannah.

Ksiązkowe Bestsellery: Więcej kryminalnych recenzji, sprawdź!

    Czy eksperyment się udał? To oczywiście będzie musiał każdy czytelnik ocenić sam dla siebie, ale czytając opinie krytyków można być bardzo dobrej myśli. Opinia jest bowiem zgodna, że mamy tutaj do czynienia z powrotem do czasami dość dziwacznych, ale za to bardzo skomplikowanych i misternie zbudowanych zagadek. Co ważne, styl pisania został unowocześnionych, dzięki czemu będzie on przystępny dla osób, które dzisiaj często rezygnowały z poznawania Herkulesa Poirot właśnie z powodu archaicznego stylu pisarki. Ciężko ją jednak tutaj winić. Ostatnia powieść o detektywie ukazała się przecież blisko 100 lat temu.

Tygrys pod flagą niemiecko-polską

Może warto zacząć od tego, że Dariusz Michalczewski został dożywotnio zdyskwalifikowany przez polski związek bokserski za to, że przyjął obywatelstwo niemieckie. Dla młodego, dwudziestoletniego boksera była to jedyna szansa, by stać się prawdziwym bokserem, a nie tylko kolejną polską gwiazdą boksu ze wspaniałym wynikiem amatorskim i medalami na olimpiadach, które jednak zdobywane były w starciach z nic nie znaczącymi przeciwnikami, a częściej z dobrymi bokserami na progu prawdziwej kariery. Michalczewski, biednych chłopak z Gdańska, chciał spróbować. Wolał być biedakiem wśród królów niż królem wśród ślepców. I jak sam mówi, granica pomiędzy sukcesem i dnem była bardzo cienka. Wielu z jego kolegów lądowało pod mostem.
    W swojej biografii Dariusz Michalczewski często mówi o szczęściu jako o głównym elemencie, dzięki któremu trafił na szczyt, a teraz z powodzeniem zajmuje się biznesem oraz działalnością społeczną. Oczywiście szczęście jest tylko zjawiskiem, które obserwujemy w chwili, kiedy dobrze przygotowany człowiek trafia na interesującą okazję. Dariusz Michalczewski wszystkie okazje w swoim życiu wykorzystywał, także na niwie osobistej, która niestety nie była wolna od różnych perturbacji.

Wywiad-rzeka z Krzysztofem Kowalewskim

Krzysztof Kowalewski jest bez wątpienia jednym z najbardziej rozpoznawalnych polskich aktorów i to nie tylko obecnie, ale na przestrzeni wielu dziesięcioleci. Bez wypominania mu wieku można powiedzieć, że jego historia jest w dużej mierze historią polskiego kina i teatru. Byłaby to naturalnie pewna przesada, ale czy można sobie wyobrazić polska scenę bez niego? Także po drugiej stronie, jako mentora młodego pokolenia?
    Wywiad ma na celu pokazanie całego życia aktora. Dlatego zaczyna się już od czasów jego dzieciństwa, które przypadło na okres wojny. Bardzo mocno całość skupia się na jego życiu osobistym. Poznajemy jego młodość w nieciekawych czasach PRL, pierwsze przyjaźni, pierwsze miłości i wreszcie tę miłość prawdziwą. Oczywiście, jak fani Krzysztofa Kowalskiego na pewno wiedzą, jego dzisiejsza sytuacja rodzinna jest raczej skomplikowana, ale nawet na to potrafi spojrzeć ze sporym dystansem i autoironią.
    Autoironia jest zresztą najważniejszą cechą książki. Wielokrotnie podziwialiśmy tego aktora w rolach komediowych,, co dało mu bardzo specyficzny sposób patrzenia na otaczający go świat, zwłaszcza na świat teatru i kina, którego był przecież nieodłączna częścią. Efektem tego jest masa zabawnych anegdot i spostrzeżeń.